Tonerle Gelen Başarı(!)
Diploma… Kimi için yıllarca uykusuz gecelerin, sınav stresiyle dökülen saçların, gençliğin en güzel yıllarında çalışarak kaçırılan tatillerin sembolü. Kimi içinse… sadece bir imza, bir kaşe ve birkaç dakikalık işlem.
Günlerdir gündemimizde “sahte diploma” var. Sahte… Yani olmayan bir emeğin, verilmemiş bir sınavın, okunmamış bir dersin karşılığı. Ve en acısı, bu sahte belgelerle bir yerlere gelenlerin, gerçekten tırnaklarıyla kazıyarak gelenlerin hakkını yemesi.
Bize hep çalış derlerdi… “Oku, çalış, alnının teriyle kazan.” Ama görüyoruz ki bazıları “alnının teri” yerine “fotokopi makinesinin mürekkebini” tercih etmiş. Biz ter dökerken, onlar toner harcamış.
Bu ülkede artık şaşırma kaslarımız iflas etti. Önceden böyle bir haber duysak “Yok artık!” derdik. Şimdi “Hangi kurum?” diye soruyoruz. İnsan hem gülüyor hem ağlıyor. Çünkü mizah gibi görünen şey aslında geleceğimizin trajedisi.
Bir genç, gece gündüz ders çalışıp atanmayı beklerken; sahte diplomalı birisi o koltukta oturuyorsa, bu sadece bir haksızlık değil, bu gelecekten çalınan bir umut demektir. Ve biliyoruz ki umut, yitirildiğinde geri gelmesi en zor olan şeydir.
Şimdi biz bu sahte diplomaları konuşurken, içimizde şu sessiz sorular dolaşıyor: “Biz niye uğraşıyoruz? Emek niye değerini kaybetti? Çocuklarımıza hangi yüzle ‘Çalışın, başarabilirsiniz’ diyeceğiz?”
Geleceğimizden endişeliyiz. Çünkü liyakat yerini torpile, emek yerini sahteciliğe bıraktığında, toplumun pusulası şaşar. Ve pusulası şaşmış bir geminin rotası, ne yazık ki karaya oturmaktır.
Ama yine de… İçimizde küçük bir umut kıvılcımı kalsın. Belki bir gün, bu ülkenin en değerli diploması, “dürüstlük belgesi” olur.
News