Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, çocuklarda tuvalet eğitiminin yanlışsız vakti, usulleri ve ebeveyn tavırlarının sürece tesiri hakkında bilgi verdi.
Çocuğun fizikî ve duygusal olarak tuvalet eğitimine hazır olması önemli!
Çocuk gelişiminin kıymetli adımlarından biri olan tuvalet eğitiminin, hem çocuk hem de aile için sabır, anlayış ve sevgi gerektiren bir süreç olduğunu lisana getiren Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Her çocuğun gelişimsel ritmi farklıdır. Bu nedenle hazır oluşa hürmet duymak ve çocuğu tanımak, süreci çok daha sağlıklı kılar.” dedi.
Genellikle 18-36 ay ortası periyodun tuvalet eğitimi için uygun olduğunu aktaran İdeal, “Ancak bu yaş aralığı kesin bir kural değil, bir genel rehberdir. Birtakım çocuklar 18 aylıkken hazır olabilirken, kimileri 3 yaşından sonra hazır hisseder. Kıymetli olan, çocuğun fizikî ve duygusal olarak bu marifete hazır olmasıdır.” biçiminde konuştu.
Eğitim sürecinde kararsız davranmak, çocuğun başını karıştırıyor!
Bir çocuğun tuvalet eğitimine hazır olduğunu gösteren birtakım işaretler olduğuna dikkat çeken Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Bezi 2 saatten uzun müddet kuru kalabiliyorsa, tuvalet yapmadan evvel yüz sözü değişiyor, davranış farklılıkları üzere sinyaller veriyorsa, tuvaletle ilgili sözcükleri anlayıp kullanabiliyorsa, kendi kolay muhtaçlıklarını söz edebiliyorsa, kaka yahut çiş yaptıktan sonra rahatsızlık hissediyorsa, alt değiştirme vaktinde işbirliği yapıyorsa, bu işaretler çocuğun eğitime ruhsal olarak da hazır olabileceğini gösterir.” dedi.
Bu süreçte ebeveynlerin sık yaptığı yanılgılar da olduğuna değinen Dava, “Çocuğun hazır olduğu bir periyotta başlanması epeyce değerlidir. Islatma durumunda azarlama, diğerleriyle kıyaslama yapılmamalı. Eğitim sürecinde kararsız davranmak, bir başlatıp bir bırakmak çocuğun başını karıştırır.” ikazında bulundu.
Eğitimi oyunlaştırmak öğrenmeyi kolaylaştırır!
Tuvalet eğitiminde zorlanan çocuklar için tekliflerde bulunan Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, şunları söyledi:
“Eğitim öncesi bilhassa hafta sonu üzere daha sakin, konutta olunan vakitlerde birkaç gün hazırlık basamağı yapılması, hem ebeveynin hem de çocuğun daha inançlı hissetmesini sağlar. Tuvalet eğitimine hafta sonu başlamak epeyce fonksiyoneldir. Ebeveynin çocukla geçirdiği vakit artar. Çocuk için kreş, konuk, alışveriş üzere dikkat dağıtıcı dış etkenler azalır. Daha dengeli ve kararlı bir yaklaşım geliştirme fırsatı doğar. Ülkü olarak 2-3 gün boyunca çocuğun tuvalet sürecine odaklanabileceği, meskende rutin bir ortamın olduğu bir devir tercih edilmeli. Çocuklar somut öğrenir ve görselleştirilmiş geçişler onlara itimat verir. Bu nedenle eğitimi oyunlaştırmak öğrenmeyi kolaylaştırır.
Örneğin, bez kutusu oyunu ile çocuk teşvik edilebilir. Bir sepet ya da kutunun içine çocuğun son kullanacağı bezler konur. Her bezin altına gülen yüz, çıkartmalar üzere küçük sürpriz kartlar yerleştirilir ve en alta çocuğun seçeceği renkli iç çamaşırları konur. Her tuvalet tecrübesinden sonra çocuk bir bezini kutudan çıkarır. Kutuda bez kalmadığında, artık iç çamaşırlarına geçme vakti gelmiştir. Bu geçiş oyun üzere sunulduğunda çocuklarda ‘zorunluluk’ değil, ‘başarı ve büyüme’ hissi uyandırır. Ayrıyeten bu süreçte çocuğa ‘artık büyüdün’, ‘bezlerini uğurlayalım mı?’ üzere cümlelerle geçişin olumlu istikametleri vurgulanabilir.”
Ebeveynler sabırlı, anlayışlı ve destekleyici olmalı!
Eğitime başlamadan birkaç gün evvel birtakım hazırlıklar yapılması gerektiğini lisana getiren Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Lazımlık ya da klozet adaptörü çocukla birlikte seçilebilir. Tuvalet kitapları birlikte okunabilir. Kuklalarla, oyuncaklarla tuvalete gitme oyunu oynanabilir. Tuvalet vaktinde birlikte banyoya giderek, lazımlığa oturmasa da yanında bulunulması kıymetlidir.” dedi.
Bu hazırlıkların çocuğun merakını artırarak endişelerini azaltacağını ve zihinsel olarak kendini bu sürece alıştırmasına yardımcı olacağını aktaran İdeal, “Tuvalet eğitimi her çocuk için birebir süratte ilerlemez. Birtakım çocuklar bu süreci çarçabuk atlatırken, kimileri direnç gösterebilir, korkabilir yahut geri adım atabilir. Bu türlü vakitlerde ebeveynlerin sabırlı, anlayışlı ve destekleyici olmaları kritik ehemmiyettedir.” açıklamasını yaptı.
Tuvalet eğitimi bir yarış değil!
Çocuğa tuvalet alışkanlığı kazandırmak için rutin oluşturmanın değerini vurgulayan Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Günlük rutine uygun vakitlerde tuvalete gitmek çocukta alışkanlık oluşturur. Bilhassa, uyanınca, yemeklerden sonra ve yatmadan evvel. Bu vakitler tuvalete oturmak için uygun anlardır. Burada maksat, ‘çişin geldi mi?’ diye sormaktan çok ‘hadi birlikte tuvalete oturalım’ üzere yönlendirmeler yapmaktır. Oturma müddeti 3–5 dakikayı geçmemelidir.” dedi.
Dikkat edilmesi gereken öbür kıymetli noktalara da değinen İdeal kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Çocuklar ebeveynlerinin hislerini aynalar üzere yansıtır. Tuvalet kazaları karşısında ebeveynin öfkelenmesi ya da hayal kırıklığı göstermesi, çocukta tasayı artırabilir. Bunun yerine, sakin ve yapan bir tavır sergilemek, ‘bak ben de artık tuvalete gidiyorum’ üzere örnek olmak, ‘sanırım biraz korktun, bu çok normal’ üzere sözlerle hislerini anlamlandırmasına yardımcı olmak gerekir. Şayet çocuk ağır direnç gösteriyor, kabızlık, endişe, inatçılık, ağlama üzere gerilim belirtileri artıyorsa bir müddetliğine eğitime orta verilebilir. Bu mola, hem çocuğun rahatlaması hem de ebeveynin yaklaşımını gözden geçirmesi açısından sağlıklı olabilir. Bu stratejilerin temelinde şefkatli sonlar, çocuk merkezli bir bakış açısı ve inanca dayalı irtibat vardır. Tuvalet eğitimi bir yarış değil, çocuğun gelişimine eşlik edilen doğal bir süreçtir.”
Yeni bir kardeşin gelişi eğitimi geriye götürebilir!
Tuvalet eğitiminin, çocuğun özbakım mahareti kazanması açısından bir dönüm noktası olduğunu söz eden Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Başarıyla tamamlanan bu süreç, özgüveni artırır, bağımsızlık hissini dayanaklar ve vücut farkındalığını geliştirir. Lakin baskı ve cezayla ilerleyen bir eğitim, ileride dert, utanç, denetim problemleri üzere olumsuz ruhsal tesirler bırakabilir.” dedi.
Gece ıslatmalarına da değinen Dava, “Gece altını ıslatma, 5 yaşına kadar gelişimsel olarak olağan kabul edilir. Bu yaşa kadar çocuğun hudut sistemi, mesane denetimi üzere alanlarda olgunlaşma devam eder. 5 yaş sonrası devam eden durumlarda ‘enürezis’ olarak isimlendirilir ve bir uzman değerlendirmesi önerilir. Yeni bir kardeşin gelişi de çocuğun regresyon yaşamasına sebep olabilir. Bu periyotta çocuk tekrar altına kaçırabilir yahut beze dönmek isteyebilir.” biçiminde konuştu.
Doğru vakit, çocuğun ferdi hazır oluşuna nazaran belirlenmeli!
Tuvalet eğitiminin erken ya da geç başlatılmasının kimi olumsuz tarafları olabileceğinin altını çizen Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, “Çocuk şimdi bedensel ya da duygusal olarak hazır değilse, inatlaşma, kaygı, kaçınma davranışları gelişebilir. Geç başlatıldığında ise akranlarıyla kıyaslandığında utanabilir, özgüveninde zedelenme yaşanabilir. Ayrıyeten toplumsal ortamlarda zorlanabilir. Münasebetiyle en gerçek vakit, çocuğun ferdî hazır oluşuna nazaran belirlenmelidir.” dedi.
Kreşte çocukların tuvalete gitmeye teşvik edilmesini lakin asla zorlanmamaları gerektiğini vurgulayan İdeal, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Öğretmenlerle ebeveynlerin iş birliği içinde olması süreci güçlendirir. Tuvalet eğitimi alan çocuklara destekleyici, anlayışlı ve yargılamayan bir tavır sergilenmeli. Tuvalet kazaları karşısında cezalandırma değil, sakinlik ve dayanak değerlidir. Sonuç olarak, tuvalet eğitimi çocuğun gelişiminde doğal lakin hassas bir adımdır. Her çocuğun kendi suratında öğrenmeye hakkı vardır. Bu süreçte sevgi, sabır ve anlayış çok önemlidir.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
News
Sağlık
Sağlık
Sağlık
Sağlık
Sağlık
Sağlık
SAĞLIK
