İstanbul’un Fethi: Bir Çağın Kapanışı, Bir Medeniyetin Doğuşu

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

29 Mayıs 1453… Sadece bir tarih değildir bu. Bir çağın kapanışı, bir başka çağın doğuşudur. Bugün, İstanbul’un fethinin 572. yıl dönümünü idrak ederken; yalnızca bir şehrin düşüşünü değil, aynı zamanda bir milletin yükselişini, bir medeniyetin kök salışını ve insanlık tarihine yön veren bir dönüm noktasını hatırlıyoruz.

Osmanlı padişahı II. Mehmed, henüz 21 yaşında bir gençti. Ancak taşıdığı ideal, yaşından çok daha büyüktü. “Konstantiniyye mutlaka fethedilecektir. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur.” hadis-i şerifini yüreğinde taşıyor; sadece bir zafer değil, bir inancın, bir vizyonun ve bir medeniyet anlayışının mührünü vuruyordu Bizans surlarına…

Fetih, yalnızca toplarla, kılıçlarla kazanılmadı. Aylar süren stratejik planlamalar, yeni icatlar (şahi topları gibi), gemilerin karadan yürütülmesi gibi akıl ve irade gücünün ürünü olağanüstü hamlelerle başarıldı. II. Mehmed, bu başarısıyla sadece “Fatih Sultan Mehmed” unvanını almadı; aynı zamanda bir imparatorluğun dünya sahnesine en güçlü adımlarla çıkmasını sağladı.

Ancak fetih sadece askeri bir başarı olarak kalmadı. İstanbul, fetihten sonra yakılıp yıkılmadı; tam tersine imar edildi, ilim ve kültür merkezi hâline getirildi. Ayasofya’nın camiye çevrilmesi, farklı inançlara duyulan saygıyı yok etmedi, bilakis şehri çok kültürlü bir yapıya kavuşturdu. İstanbul artık sadece Osmanlı’nın değil, doğu ile batının birleştiği bir insanlık şehri, bir başkent oldu.

Bugün hâlâ İstanbul’un sokaklarında yürürken tarihin ayak seslerini duyarız. Surlar, camiler, çeşmeler, saraylar bize bir çağın ne büyük fedakârlıklarla kurulduğunu fısıldar. Ve bizler, bu emaneti taşıyan nesiller olarak geçmişin izini sürerken geleceğe dair de sorumluluk taşımalıyız.

Fatih’in mirasını anlamak; sadece bir zaferi kutlamak değil, o büyük vizyonu bugüne taşımaktır.