Türkiye’nin Makyajı Düştü: Gerçekler Acıtmaya Devam Ediyor

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Türkiye’nin Makyajı Düştü: Gerçekler Acıtmaya Devam Ediyor

Almanya’dan Türkiye’ye tatile gelen Böcek ailesinin yaşadığı trajedi, yalnızca bir “gıda zehirlenmesi” vakası değildir. Bu, Türkiye’nin uzun süredir görmezden geldiği yapısal sorunlarının acımasız bir şekilde yüzeye çıkmasıdır. İki küçük çocuğun ölümü, bir annenin hayatını kaybetmesi, babanın yaşam mücadelesi… Bunlar bireysel bir dram değil; bir ülkenin sosyal dokusundaki derin çatlakların dışa vurumudur. Bu olay, Türkiye’ye bir kez daha şu soruyu sorduruyor: Biz nasıl bir ülke olduk da, misafir olarak gelen bir aileyi bile sağ salim geri gönderemiyoruz?

Toplumun Gözünün Önünde Çürüyen Denetim Düzeni

Türkiye’de yıllardır hayatın her alanına sinmiş bir “idare eder” kültürü var. Seyyar satıcıların kontrolsüzlüğü, restoranların “geçer herhalde” mantığı, belediyelerin göstermelik denetimleri… Bedeli bazen mide bulantısı oluyor, bazen bir karın ağrısı. Ama bu kez bedeli iki küçük can oldu. Bir aile yok oldu çünkü toplum olarak kanıksadığımız düzensizlik, sistem değil alışkanlık hâline geldi. Olaydan sonra gözaltına alınan birkaç kişi, mühürlenen bir iş yeri, verilen birkaç demeç… Bunlar toplum vicdanını geçici olarak rahatlatan refleksler. Gerçekte ise iyi işleyen bir sistem değil, sadece iyi idare edilen bir kaosun içinde yaşıyoruz.

Güvensizliğin Ülke Çapında Normalleştiği Bir Atmosfer

Bu tür olaylar, yalnızca turistlerin değil, bu ülkede yaşayan herkesin psikolojisinde derin yaralar açıyor. Sokakta satılan bir midyeyi korkmadan yiyememek, restorana girince hijyenden emin olamamak, her gıdaya “acaba?” diye yaklaşmak artık günlük hayatın parçası. Toplum psikolojisi, güvensizlikle iç içe geçmiş durumda. Turistler için bu yaşananlar Türkiye imajında bir travmaya dönüşürken, yerli halk için zaten kanıksanmış olan kronik güvensizlik yeniden yüzeye çıkıyor.

Turizm Gelirini Değil, Güvenliğini Kaybediyoruz

Ekonomik açıdan bakıldığında tablo daha da düşündürücü. Turizm Türkiye ekonomisinin bel kemiği. Ancak turizm güvenle var olur. Can güvenliği, sağlık güvenliği ve gıda güvenliği olmadan hiçbir ülke çekici olamaz. Uluslararası medyada yer alan her haber, Türkiye’nin turistik imajına ağır bir darbe daha indiriyor. Bir ülkenin turizm sektörü, en küçük bir ihmal yüzünden kökten zarar görebilir. Ucuz turizm cazip olabilir ama güvensiz turizm asla sürdürülebilir değildir. Bir sokak satıcısının ihmali, bir restoranın sorumsuzluğu ve bir belediyenin ilgisizliği, milyonlarca dolarlık ekonomik zarara dönüşebilir.

Ceza Yoksa Suç Neden Tekrarlanmasın?

Bu olay, Türkiye’deki gıda güvenliği sisteminin yıllardır ne kadar zayıf olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Gıda güvenliği ihlallerine verilen cezalar caydırıcı değil. Denetimler kağıt üzerinde kalıyor, sorumluluk zinciri çoğu zaman çalışmıyor. Olay olduktan sonra hareket eden bir sistem, aslında işlemeyen bir sistemdir. Oysa hukuk, suçu olduktan sonra cezalandırmak için değil; suçu olmadan önce önlemek için vardır. Bu olay bir kez daha gösterdi ki, Türkiye’de ceza yoksa suç tekrarlanıyor.

Sağlıkta Koordinasyon Eksikliği: Hayat Kurtaramayan Düzen

Ailenin iki kez hastaneye gitmesi, ardından otele dönmeleri, bir çocuğun baygın bulunması, farklı kurumların farklı bilgiler aktarması… Bunlar tesadüf değil; acil durum yönetiminde ve sağlık koordinasyonunda ciddi zafiyetlerin göstergesi. Türkiye’de doktorlar iyi, sağlık çalışanları başarılı. Ancak bir sağlık sistemi yalnızca doktorlarla değil; işleyen bir protokolle, güçlü bir koordinasyonla, hızlı bir adli tıp ve toksikoloji altyapısıyla ayakta durur. Bu olayda süreçler o kadar parçalı ilerledi ki, bir ailenin yaşam mücadelesi koordinasyonsuzluk içinde kayboldu.

Asıl Soru Hâlâ Masada: Sıradaki Kim Olacak?

Tüm bu tablo bize şunu söylüyor: Türkiye artık makyaj tutmayan bir noktaya geldi. Sokaklar, restoranlar, denetim mekanizmaları, sağlık sistemi… Hepsi “göründüğü kadar” düzenli. Oysa gerçekte her şey ince bir ipin üzerinde duruyor. Biz bu ülkenin düzenini yıllardır görmezden geliyoruz.
Şimdi ise bu ihmalin bedelini turistler, çocuklar, aileler ödüyor. Türkiye’nin en büyük sorunu ekonomisi, siyaseti ya da dış politikası değil; en büyük sorun sistemsizlik. “İdare edilir” mantığıyla yürüyen bir ülkede, bir gün mutlaka birileri idare edilemeyen bir acının kurbanı oluyor.

Böcek ailesinin yaşadığı bu felaket, yalnızca bir haber başlığı değil; Türkiye’ye tutulmuş acımasız bir aynadır. Bu aynaya bakmak kolay değil ama kaçmak artık mümkün de değil. Ve şimdi sormamız gereken şey çok basit ama çok ağır: Türkiye böyle devam ederse, sıradaki kim olacak?